Om onze discussie rond het onderwerp TIJD te beginnen, presenteren we u vandaag het werk van de kunstenaar Hilma af Klint, die tussen de jaren 1906 en 1915 meer dan 150 schilderijen maakte. Deze schilderijen werden “De Tempelschilderijen” genoemd en bestaan voornamelijk uit afbeeldingen abstracte en organische vormen geïnspireerd door de geometrie van de natuur. Klints werk presenteert een wereld die verder gaat dan die wij kennen; dat de huidige tijd overstijgt en de manier waarop we de werkelijkheid waarnemen uitdaagt.
Klint stelde zich een tempel voor waarin de schilderijen zouden worden ondergebracht en beschreef deze in een van zijn vele dagboeken als een ‘rond gebouw, waar bezoekers op een spirituele reis een wenteltrap zouden beklimmen’. Hilma’s beschrijving is buitengewoon omdat ze het Solomon R. Guggenheim Museum in New York City beschrijft, dat slechts tientallen jaren later zou worden gebouwd en ook het gastmuseum zou zijn voor haar solotentoonstelling ‘Paintings for the Future’ in 2018. Frank Lloyd Wright, de architect van het Guggenheim, creëerde een niet-traditionele plek voor niet-objectieve kunst en zowel hij als Klint deelden een affiniteit voor organische vormen en de spirituele symboliek rond de spiraal. Zowel de architectonische visie van Wright als de schilderijen van Klint waren een breuk met de traditie en boden een nieuwe benadering van creatieve expressie.
Klints mystiek omvat vele interesses in occultisme, theosofie, spiritualisme en wetenschappelijke concepten. De schilderijen voor de tempel dienden als een bewijs van de hogere geesten en de kunstenaar heeft er bijna tien jaar aan gewerkt. Zijn abstracte schilderijen veranderden de loop van de kunstgeschiedenis en stelden de vraag: wat is de rol van tijd in het esoterische proces van het maken van kunst?
Hoe kunnen kunstenaars het verstrijken van de tijd via hun praktijken manipuleren?